Venedigs Sonne wird in meinem Haar
ein Gold bereiten: aller Alchemie
erlauchten Ausgang. Meine Brauen, die
den Brücken gleichen, siehst du sie
Venetiës zon zal in mijn haar
een goud bereiden: befaamde uitslag
van alle alchemie. Mijn brauwen, die
op bruggen lijken, zie je ze
hinführen ob der lautlosen Gefahr
der Augen, die ein heimlicher Verkehr
an die Kanäle schließt, so dass das Meer
in ihnen steigt und fällt und wechselt. Wer
geleiden boven het zwijgende gevaar
van mijn ogen, langs geheim verkeer
verbonden met de kanalen, zodat de zee
in hen rijst en daalt en deint. Wie
mich einmal sah, beneidet meinen Hund,
weil sich auf ihm oft in zerstreuter Pause
die Hand, die nie an keiner Glut verkohlt,
mij eenmaal zag, benijdt mijn hond
omdat op hem vaak, met verstrooide pose,
mijn hand ligt, die geen gloed ooit schroeit,
die unverwundbare, geschmückt, erholt -.
Und Knaben, Hoffnungen aus altem Hause,
gehn wie an Gift an meinem Mund zugrund.
Rainer Maria Rilke 1875 - 1926
Neue Gedichte
Capri, maart 1907
die onkwetsbare, getooid, relaxed -.
En knapen, de hoop van een oud huis,
gaan als aan gif aan mijn mond te gronde.