Sainte
Heilige
À la fenêtre recélant
Le santal vieux qui se dédore
De sa viole étincelant
Jadis avec flûte ou mandore,
Est la Sainte pâle, étalant
Le livre vieux qui se déplie
Du Magnificat ruisselant
Jadis selon vêpre et complie:
À ce vitrage d’ostensoir
Que frôle une harpe par l’Ange
Formée avec son vol du soir
Pour la délicate phalange
Du doigt que, sans le vieux santal
Ni le vieux livre, elle balance
Sur le plumage instrumental,
Musicienne du silence.
Stéphane Mallarmé 1842 - 1898
Aan 't raam, dat kadert haar viool
Van gouden sandelhout dat taant
Met schittering van een triool
Voorheen met fluit of met sopraan,
Zit de heil'ge vrouw, bleek ons tonend
Het oude boek dat opendeed
Het magnificat ruisend stromend
Ooit volgens vesper en compleet:
Aan dit schoon ingeraamd monstrans
Met eng'len die een harp licht strelen
Gevormd in vlucht van avondglans
Voor het delicaat bespelen
Met 't vingertopje, dat zij heeft
Niet om oud boek of hout te tillen,
Maar boven donzen toetsen zweeft,
Bespeelster van het stille.
vertaling © Klaarzin 2022
Maurice Ravel maakte een lied van dit gedicht.
bariton: Bruno Laplante
